2 Yaş Sendromu Nedir

2 Yaş Sendromu, çocukların 2 yaşında ortaya çıkan bir davranış bozukluğudur. Bu dönemde çocuklar genellikle hırçın, kararsız, ağlama eğilimindedir ve kendilerini ifade etmede zorluk çekebilirler. Bunun nedeni, beyin ve dil gelişimi ile ilgili zor geçen bir aşamadır. Bu dönem genellikle geçicidir ve çocuğunuzun dil ve ifade becerilerinin gelişmesi ile birlikte ortadan kalkar.

İki yaşındaki çocuklarda öfke nöbetleri oldukça normaldir.

2 yaşında çocuğunuzdan gelen öfke ve öfke patlamalarıyla mücadele etmek zorunda kalmayan hiçbir ebeveyn ebeveyn yoktur. Bu öfke nöbetleri genellikle aniden oluşur ve şiddetlidir, ancak genellikle geldikleri gibi çabucak geçerler. Bunlar genellikle hayal kırıklığının bir ifadesidir. Çocuğunuz zaten çevresinde söylenenlerin çoğunu anlıyor ancak istediğini ifade edemediği için çaresizlikten ve hırçınlıktan bağırarak, ağlayarak, tekmeleyerek ve vurarak hıncını alıyor.

2 Yaş Sendromu ağlama krizi, 2 yaşındaki çocukların sıklıkla yaşadığı, ani ve şiddetli ağlama nöbetleridir. Bu krize sebep olabilecek faktörler arasında, isteklerinin yerine getirilmemesi, hayal kırıklıkları, yorgunluk veya stres gibi nedenler bulunabilir. Bu tip davranışlar, çocuğun ifade becerilerinin gelişme aşamasındaki zorluklardan kaynaklanabilir. Bu nedenle, anne ve babaların sabırlı ve anlayışlı olması önemlidir.

2 Yaş Sendromu Ne Zaman Biter?

2 Yaş Sendromu genellikle 2-3 yaş arasında ortaya çıkan ve 4-5 yaşına kadar devam edebilen bir dönemdir. Ancak, bu süreç her çocuk için aynı olmayabilir ve çocuğun kişilik yapısı, aile yapısı ve çevresel faktörlere göre değişebilir. Çocuğun dil ve ifade becerilerinin gelişmesi, bu dönemin ortadan kalkmasına yardımcı olabilir. Aynı zamanda, anne ve babaların çocuğun ihtiyaçlarına cevap verirken sabırlı ve anlayışlı olması da bu dönemi hızlandırabilir.

İki Yaş Sendromunda Yapılması Gerekenler

• Önceden plan yapın: çocuğunuza nereye gittiğinizi veya bundan sonra ne olacağını söyleyin. Planlarınızla çocuğunuzu şaşırtmayın. Çocuğunuz nere ne zaman ne yaptığınızı bilirse kızacak birşey kalmaz.
• Çocuğunuzu bir kenara alın: Çocuğunuz toplum içinde, örneğin bir restoranda veya oyun parkında sinirlenirse, onu bir kenara alın ve sakinleşene kadar geri dönmeyeceğinizi veya sakinleşene kadar oynamaya devam edemeyeceğinizi açıklayın.
• Sakin ve gerçekçi kalın: Küçük çocuğunuzun davranışlarını görmezden gelin. Bu bazen zor olsa bile… Sakin olun ve tekrar şiddetlendiğinde çocuğunuzla sakince ve sessizce konuşun. Bu öfkeyi yatıştırır. Bağırarak veya vurarak karşılık vermeyin. Bu sadece çocuğunuzun öfkesini tetikler ve durumu daha da kötüleştirir.
• Derin bir nefes alın: Çocuğunuzun davranışına sinirlenirseniz, 4 kez derin nefes alın, yavaşça ona kadar sayın veya gerekirse odadan çıkın. Bu, kendi öfkenizi tekrar kontrol altına almanıza yardımcı olacaktır.
• Hızlı yanıt verin: Çocuğunuzun öfke nöbetleri geçirmesini de engellemeye çalışabilirsiniz. Örneğin, çocuğunuz acıktığında agresifleşiyorsa, dışarıdayken yanınızda daima küçük bir atıştırmalık olduğundan emin olun.
• Çocuğunuzun kazanmasına izin vermeyin: Yetişkin sizsiniz ve kararı siz verin! Çocuğunuz bir şey isterse sormalı, bağırıp vurmamalı. Çocuğunuzun alenen kazanmasına izin vermeyin, geri adım atmayın.
• Yoksay: Çocuğunuzun bağırmanın ve vurmanın onu hiçbir yere götürmeyeceğini öğrenmesi gerekiyor. “Mantıklı bir şekilde sorarsan, istediğini alacaksın” denmeli. Aksi olursa, çocuğunuzun öfke nöbetlerine yanıt vermeyin. Durumun istediği gibi ilerlemediğini görünce kendiliğinden sakinleşecektir.
• Sakinleşmesi için ona zaman tanıyın: Kriz anında çocuğunuzu bir süreliğine bir odada yalnız da bırakabilirsiniz. Bunun için ilgi çekici bir oda seçmek doğru olamayacaktır. Yani çocuk odası doğru yer değil. Boş, ilgi çekmeyen bir odada birkaç dakika yalnız kalmak çocuğunuzun sakinleşmesine yardımcı olabilir.
• Çocuğunuzun stres atmasına izin verin: Örneğin, eski bir dergiyi yırtabilir, yumuşak bir yastığa yumruk atabilir veya temiz havada spor yaparak stres atabilir.
• Çocuğunuzla konuşun: Çocuğunuzun neden bu kadar sinirlendiğine yakından bakmanız önemlidir. Onunla bu konuyu öfke nöbetinden hemen sonra değil, sakin bir zamanda konuşun.
• Çocuğunuz günde birkaç kez şiddetli öfke nöbetleri geçiriyorsa ve tavizlerinize yanıt vermiyorsa, profesyonel yardım almak daha iyidir !

Keyifli günler.